یه هفته پیش سریه اشتباه یه اشتباهی که نمیدونم چجوری پیش اومد ناراحتت کردم
حالم خیلی بد بود نمیدونستم باید چیکار کنم با این که مثل همیشه منو بخشیدی اما بازم آروم نشدم.
نمیدونم چم شد اما یهو احساس کردم باید بنویسم اینبار برای تو بنویسم برای مهدی!!!
منی که لایق دیدن برق چشات وقتی نای رو بهم نشون بدی نبودم و حسرت دیدن نای برای همیشه به دلم موند! امیدوارم لیاقت دیدن اون برق رو شب تولدت وقتی سجده رو بهت نشون میدم داشته باشم...